باشگاه خبرنگاران جوان؛ مهسا حنیفه - پنجشنبه هفته گذشته (۱۶ اسفند)، منابع امنیتی در لاذقیه اعلام کردند که گروههای مسلح، عناصر وابسته به وزارت دفاع سوریه را در نزدیکی منطقه بیت عانا واقع در حومه لاذقیه هدف قرار دادند.
استانداردهای دوگانه در بوته آزمایشبه نقل از الجزیره، عناصر وابسته به رژیم الجولانی دست به جنایاتی هولناک در مناطق مختلف سوریه، بهویژه مناطق ساحلی این کشور، زدهاند که طی آن صدها غیرنظامی بیگناه، از جمله زنان و کودکان، قربانی وحشیگری این گروه شدهاند. اما آنچه این فاجعه را تلختر میکند، سکوت مرگبار نهادهای بینالمللی، بهویژه شورای امنیت سازمان ملل است که بار دیگر پرده از استانداردهای دوگانه این نهادها برداشته است.
این سکوت نهتنها نشاندهنده ناتوانی سازمانهای جهانی در حمایت از ملتهای مظلوم است، بلکه مهر تأییدی بر این واقعیت تلخ میزند که حقوق بشر در جهان امروز، ابزاری در دست قدرتهای بزرگ برای پیشبرد منافع سیاسی و اقتصادی خود شده است. در حالی که در گذشته، این نهادها با بهانههای واهی، دولت قانونی سوریه را زیر فشار تحریمها و حملات رسانهای قرار میدادند، امروز در برابر جنایات آشکار گروههای تروریستی، لب فروبسته و چشم خود را بر کشتار غیرنظامیان بستهاند.
جنایات الجولانی و مداخله ترکیه؛ از ادعا تا واقعیتابومحمد الجولانی که خود را حاکم خودخوانده بخشهایی از سوریه میداند، در واکنش به قیام مردمی در مناطق شمالی این کشور علیه رژیم تروریستیاش، با لحنی تهدیدآمیز اعلام کرده است که اجازه خدشهدار شدن صلح داخلی را نمیدهد و سوریه به عقب بازنخواهد گشت.
او در اظهاراتی که بیشتر به یک نمایش سیاسی شباهت دارد تا وعده عدالت، مدعی شده است کسانی که علیه غیرنظامیان دست به کشتار زدهاند، محاکمه خواهند شد. اما این ادعاها در حالی مطرح میشود که گزارشهای موثق از شبکه المیادین و دیدهبان حقوق بشر سوریه، حکایت از اعدامهای میدانی و کشتار دستهجمعی غیرنظامیان توسط نیروهای تحت امر خود او دارد.
بر اساس این گزارشها، در روز جمعه، پنج کشتار جداگانه در مناطق ساحلی سوریه رخ داده که طی آن ۱۶۲ غیرنظامی به دست نیروهای وابسته به وزارتخانههای دفاع و کشور رژیم الجولانی بهصورت فوری اعدام شدهاند. این جنایات که با وحشیگری تمام و بدون هیچگونه رعایت موازین انسانی انجام شده، نشان میدهد که الجولانی نهتنها ارادهای برای برقراری عدالت ندارد، بلکه خود رهبری این موج خشونت را بر عهده دارد.
در این میان نیز، ورود نظامیان ترکیه به لاذقیه، که غالب ساکنان آن را شیعیان علوی تشکیل میدهند، لایهای دیگر به این بحران افزوده است. تروریستهای الجولانی که پس از شکست در برابر نیروهای مردمی در سایر مناطق، از جمله ادلب و دمشق، به سمت لاذقیه گسیل شدهاند، حالا با حمایت مستقیم ترکیه، در صدد سرکوب خیزش مردمی در این منطقهاند؛ خیزشی که ریشه در دفاع از هویت و جان مردم بیدفاع دارد.
درگیریها در لاذقیه و جبله؛ نبردی برای حقیقتمناطق ساحلی سوریه، از جمله لاذقیه و جبله، در روزهای اخیر به صحنه نبردی خونین میان نیروهای قیامکننده و تروریستهای وابسته به الجولانی تبدیل شده است. گزارشها از درگیریهای شدید در اطراف بیمارستان ملی لاذقیه و محله الدعتور این شهر حکایت دارد؛ جایی که نیروهای مردمی در تلاش برای دفاع از جان و مال خود، در برابر خشونت بیامان نیروهای الجولانی ایستادگی میکنند.
منابع امنیتی وابسته به رژیم الجولانی مدعی شدهاند که حملات بقایای نیروهای نظام پیشین به بیمارستان ابنسینا در لاذقیه را دفع کردهاند، اما شواهد میدانی و گزارشهای کانالهای تلگرامی از اعدامهای میدانی و گسترش مقررات منع آمدوشد در این مناطق، روایتی متفاوت ارائه میدهد. وزارت دفاع رژیم الجولانی نیز اعلام کرده است که برای بازگرداندن ثبات، حضور نیروهای امنیتی را در جبله گسترش داده و کنترل نقاط خارج از قانون را به دست گرفته است. اما این اقدامات نهتنها ثبات را به ارمغان نیاورده، بلکه به تشدید فضای رعب و وحشت در میان مردم بیدفاع منجر شده است.
فریاد مظلومیت و بیاعتنایی جهانیشورای عالی اسلامی علویها در بیانیه خود، ضمن هشدار نسبت به گسترش دامنه درگیریها، از شورای امنیت خواسته است بر اساس بند هفتم منشور ملل متحد، برای حمایت از مردم ساحل سوریه وارد عمل شود. اما این درخواست، مانند فریادهای پیشین ملت سوریه، در سکوت نهادهای بینالمللی گم شده است. این بیعملی در حالی است که هر روز ابعاد تازهای از جنایات الجولانی و حمایت ترکیه از او برملا میشود.آیا ارزش جان انسانها در نقاط مختلف جهان یکسان نیست؟ چرا مدعیان حقوق بشر، که روزگاری دولت قانونی سوریه را با اتهامات واهی محکوم میکردند، امروز در برابر این فجایع سکوت کردهاند؟ پاسخ روشن است: نفوذ قدرتهای حامی تروریسم در ساختار این نهادها، مانع از هرگونه اقدام جدی شده و ملت سوریه را تنها در برابر این ظلم آشکار رها کرده است.
تحولات اخیر سوریه، از جنایات الجولانی گرفته تا مداخله نظامی ترکیه، هشداری جدی برای منطقه و جهان است. این بحران، نتیجه سالها حمایت برخی کشورهای غربی و منطقهای از تروریسم بهعنوان ابزاری برای بیثباتی است که حالا به هیولایی کنترلناپذیر تبدیل شده است. سکوت در برابر این فجایع، شریک شدن در آن است و تاریخ، قضاوت سختی درباره کسانی خواهد داشت که امروز چشم بر این ظلم بستهاند.